‘Dubbelspoor’ van Beppie Blankert hernomen

Op een bankje zit een onrustige man. Af en toe raast er een trein voorbij. De man gaat verzitten, schuift over het hout en staat op. De onrust ruist over het perron. In een paar bewegingen zit de man boven op het bankje. Zijn wachten wordt een ritueel. Steeds dezelfde bewegingen. Danspassen. Hij spreekt over herinneringen, over het leven. Even lijkt hij te bedaren en ploft neer. Dan, uit het niets, zit er plots een vrouw naast hem. De man kijkt verward op. Hij lijkt even verbaasd als het publiek. Kan dat op het toneel? Ja, dat kan. In Dubbelspoor van Beppie Blankert blijkt niets onmogelijk. Een stuk dat raakt en verrast.

Floriaan deed de techniek voor de voorstellingen rond de uitreiking van de Johan Wagenaar oevreprijs aan de componist van de muziek van deze voorstelling, Louis Andriessen.